Αν βασανίζεστε από πόνους που σας προκαλεί κάποιο μυοσκελετικό πρόβλημα και, παρά την αγωγή που ακολουθείτε, δεν βρίσκετε ανακούφιση, ίσως η θεραπεία απενεργοποίησης των μυϊκών σημείων πυροδότησης πόνου να σας προσφέρει τη βοήθεια που χρειάζεστε.
Για πολλά χρόνια, οι ορθοπεδικοί θεωρούσαν ότι τα μυοσκελετικά προβλήματα και ο πόνος που προκαλούν οφείλονται μόνο σε βλάβες των οστών (π.χ. τραυματισμοί των αρθρώσεων) ή των νεύρων (π.χ. φλεγμονές), με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζονται σωστά πολλές επώδυνες καταστάσεις. Ωστόσο, από τη δεκαετία του ’80 που οι αμερικανοί γιατροί J. Travel και D.G. Simons τεκμηρίωσαν με επιστημονικές έρευνες το θέμα, άρχισε να γίνεται σταδιακά αντιληπτό ότι ο πόνος μπορεί να οφείλεται και σε μικροτραυματισμούς στις ίνες των σκελετικών μυών, με αποτέλεσμα κάποιοι από αυτούς να συσπώνται, να «σκληραίνουν», να «κονταίνουν» και να χάνουν την ελαστικότητά τους, προκαλώντας πόνο στον ασθενή. Τα επώδυνα αυτά σημεία των μυών είναι γνωστά ως trigger points (μυϊκά σημεία πυροδότησης πόνου) και η μέθοδος «απενεργοποίησης» σήμερα εφαρμόζεται με μεγάλη επιτυχία.
Είναι το αποτέλεσμα της θεραπείας μόνιμο;
Μόνο εάν ο πόνος οφείλεται αποκλειστικά στην ύπαρξη trigger points. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί και πάλι πόνος στην περιοχή, εάν ενεργοποιηθεί εκ νέου ο μηχανισμός που τον προκάλεσε. Για παράδειγμα, εάν ο ασθενής μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας καταπονεί έντονα το σώμα του, περπατά με λάθος τρόπο, κάνει λάθος κινήσεις ή δεν ασκείται, το σημείο ή τα σημεία πυροδότησης πόνου μπορούν να ενεργοποιηθούν ξανά. Για το λόγο αυτό, ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες του θεραπευτή του. Για παράδειγμα, κάποιος που έκανε θεραπεία για την απενεργοποίηση των trigger points στον αυχένα, θα πρέπει να «κόψει» την κακιά συνήθεια να βλέπει τηλεόραση στηρίζοντας το κεφάλι του σε ψηλό μαξιλάρι ή να δουλεύει στον υπολογιστή σκυφτός. Επίσης, στην περίπτωση που υπάρχει ένα παθολογικό πρόβλημα, όπως οστεοαρθρίτιδα, ενδέχεται να δημιουργηθούν και trigger points λόγω της μειωμένης λειτουργικότητας στην περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής δεν θα πάψει να πονά μετά την απενεργοποίηση των όποιων σημείων πυροδότησης πόνου έχει στους γύρω μυς, αλλά θα ανακουφιστεί σημαντικά από τον πόνο.
Συνεπώς, πρέπει να ακολουθήσετε και ένα ενδεδειγμένο πρόγραμμα άσκησης για να διατηρήσετε το αποτέλεσμα.
(Πηγή vita.gr)